Veiligheid is cultureel bepaald, ook in de klimwereld.
Klimhallen zien er in Amerika heel anders uit dan in Nederland. Geen bar :-( Dus geen biertje na het klimmen. Wel een sauna :-0, inclusief gratis handoeken, dus die hoef je ook niet meer meenemen.
Qua veiligheid moet iedereen een veiligheidtoets doen ... bij een oefentouw laten zien dat je kan zekeren. Dat ging me natuurlijk prima af. Maandag ging ik klimmen met Sean, een jongen die ik in de hal heb leren kennen. We zouden gaan voorklimmen, dus daar moest ik weer een andere veiligheidstoets voor doen. Sean bleek veel vroeger dan afgesproken al in de hal te zijn. Dus toen ik er was en we de klimtoets zouden zdoen, was Sean al behoorlijk moe. Maar hij wilde ook dat ik de toets zou halen, zodat we voortaan samen kunnen voorklimmen.
Voor de toets moet ik een 6a+ voorklimmen. Moet ik prima kunnen, alleen was ik nog niet warm, dus raakte ik nog behoorlijk verzuurd voor deze relatief makkelijke route. Wanneer je boven aan de route bent moet je aan de laatste greep gaan hangen, niet inklippen, niet omkijken naar je zekeraar en je vol vertrouwen laten vallen. Zo gezegt zo gedaan. Sean ving me goed op.
Sean hoefde niet in 1 keer naar boven te klimmen, zolang hij maar de zelfde sprong bovenin zou maken en ik kan laten zien dat ik zo'n val kan opvangen. Sean klimt maar amper 6a+, hij is moe, maar gaat er voor. Bijna boven in, zonder te rusten, wil hij (denk ik) bewijzen dat dat hij de route ook in 1 keer kan klimmen. Terwijl hij alles geeft, wordt hij slordig met zijn voeten: hij maakte voetfout, waardoor hij potentieel ondersteboven naar beneden komen vallen. Ik roep, maar hij hoort het niet, en klimt heel snel door tegen de verzuring in. Terwijl ik naar zijn voeten blijf kijken valt het me opeens op dat Sean vergeet het laatste setje in te klippen. Ik begin wederom te roepen, netzoals de instructuur naast me. Maar Sean moet en zou de eindgreep in 1 keer halen. Drie grote passen, wij blijven roepen, maar het is te rumoerig. Hij hangt aan de laatste greep en laat zich zonder omkijken vallen.
Fuck ...
Op zijn weg naar benenden kom ik hem tegen terwijl ik omhoog getrokken wordt =/ Ik hang bijna in het eerste setje terwijl Sean net geruisloos met zijn teen de grond raakt. Damm. Doordat de laatste twee setjes niet geklipt waren maakte Sean een val van 13 meter!!! Precies de hoogte van de hal, maar het was een hele soepele val. Dus afgezen van de lengte van de val, was het prima :-)
De instructeur vond dat ik erg goed zekerde, en smooth de val opving ... al kwam ie wat laag. Toch liet ze me niet slagen :-(. Ze vond dat ze iemand niet kon laten slagen die betrokken was bij zo'n slordige val, ondanks dat ik prima zekerde. Achhh ik snap 't wel. Komt wel.
En wat leren we hier nou van?! Mensen kunnen rare dingen doen als ze moe zijn en of zich willen bewijzen ... daar had ik op in kunnen spelen door voor te stellen de toets een andere dag te doen ... leerpuntje
zondag, maart 29, 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hey Sander,
Spannend verhaal man! Ik heb natuurlijk de ballen verstand van klimmen, maar het klinkt vrij heftig!
Daarnaast lees ik al je verhalen ondanks dat ik zeer weinig tijd heb. Zoals je mogelijk weet vertrek ik 30 juni weer naar het altijd pitoreske Afghanistan en ben dan ook zeer druk met trainen. Blijf vooral schrijven. Ik vind het leuk om te lezen en ik denk met mij nog wel meer mensen!
Het ga je goed!
Greetz,
Dennis
Een reactie posten