Volgens mij ben ik behoorlijk hulpzaam voor de Californische economie die er momenteel niet al te florisant bij ligt. In deze eerste weken ben ik van alles aan het kopen: deken, dekbed etc., schoenen, spijkerbroek, bergen aan vers voedsel (uitzonderlijk alhier), een auto, een autoverzekering, (veel) huur en meer.
Niet florisant betekend onderandere vol schaamte netwerken. Netwerken is natuurlijk van nature al een beetje vies. Al ben ik er best een beetje goed in. Netwerken geeft een extra bittere
nasmaak als 1 op de 4 mensen verteld dat ze recentelijk zijn ontslagen, als ik vraag wat ze momenteel doen. Bummer ...Het was afgelopen zonnige zondag dat ik de consument uit ging hangen. Het begon onschuldig als toerist. Hier zie je typische (?) San Franciscoiaanse kunst net voor de hier bekende Ferry Building (map). Uiteraard palmbomen langs de boulevard, zoals je dat met name van Miami kent.
Op de achtergrond zie je een puntje van de Bay Bridge. Grappig genoeg kent iedereen de Golden Gate bridge in San Francisco, maar de Bay Bridge is eigenlijk veel extremer. Alleen niet mooi rood.
Zie hier de Bay Bridge, althans 25% ervan! Huge! Dubbeldeks. Hij komt ook heel hoog de stad in 'vliegen'. 's Avonds heeft dit echt een sci.fi.-feeling, alsof je tussen al die hoge lichtgevende torens heen vlieg opzoek naar de Jedi (of zo, ik heb echt geen verstand van the Thunderbirds .. uhm .. starwars)En aan de linkerzijde is de brug niet afgelopen. Hij gaat alleen even door dit eilandje heen en heeft dan een nog langer deel te gaan.
Dat eiland heet Treasure Island. Vroeger zat de Amerikaanse marine daar, nu kan je er goedkoop wonen in de barakken. De twee studenten van ons kantoor zitten daar. Er schijnt eigenlijk nog wat sanering te moeten gebeuren.Ondanks dat
de wetgeving op dit gebied niet zo hyperstrict is als opgesteld door het Ministerie van VROM, schijnen de overgebleven uraniumbolletjes misschien toch wel een probleem te veroorzaken voor de bewoners!Maar goed ik had het over consumeren en niet saneren. Dus via Market Street, zie hiernaast, ga ik naar Union Square, waar de grote shoping malls zitten. Klinkt misschien bijzonder, maar eigenlijk gewoon een lelijke bijeenkorf en dan een tikje goedkoper! Lang leven de koers van de dollar. Ook helpt het dat de jonge vrouwlijke koopgeile officie manager op kantoor de tip had gegeven dat je als buitenlander hier geen belasting hoeft te betalen als je dat aanvraagt. Scheelt weer 11%. Zo heb je de nieuweste Levis (baggy) spijkerbroek voor 25 eurie.
Van shoppen krijg je honger en doorst! Eigenlijk zuigt shoppen alle energie uit me. Gelukkig zit er een Starbucks in de shoppingmall, dus daar moet ik dan maar voor gaan. Links het effect.
Zo hard als ik aan dat rietje zuig om mij frappachino binnen te krijgen heeft het shoppen de tijd uit mijn dag gezogen. Dus als een malle met de BART naar huis en hopsie de auto in om nog snel even 2.5 uur te klimmen. Je begrijkt dat ik al lid bijn van de locale climbing gym. Helaas nog geen overschot aan klimpartners, maar toevallig wordt er omgeroepen in de hal dat er iemand opzoek is naar een klimpartner. En zo raak ik opgezadeld met een niet engels sprekende korean die international office manager is voor een gaming bedrijf. (Deze week is de Gaming Development Conference in SF, schijnt heeeel groot te zijn. Ik moet morgenochtend van 7.30 - 9.00 bij een canadees-nederlands business-breakfast zijn om companypitches aan te horen van nieuwe start-ups in deze branch ... zo genoeg slang :-) Anyway het klimmen was wel ook en ik bied de korean aan hem naar zijn hotel te rijden, aangezien hij om de heenweg 1 uur heeft gelopen. Kleine moeite voor deze 'trotse' auto bezitter.
Het is op de kruizing tussen Bryant en 10th Str. dat ik me realiseer dat vanaf vandaag (zondag) mijn autoverzekering is ingegaan. Dit realiseer ik mij terwijl de vrijwel nieuwe rode nissan voor mij schuin over het wegdekglijd en ik rechts voor mij de onderkant van mijn eigenbumber kan zien :-/ Dit is weer het gevolg van de klap die ik enkele seconde eerder veroorzaakte door links af te -willen - slaan terwijl deze redelijke vriendelijke eikel blijkbaar van schuin achter mij twee baantje was opgeschoven om met hoge snelheid nog om me heen te kunnen rijden. Net niet dus. Ik raak zijn rechterachterwiel en verlies mijn bumper.
Tja en dat is dus het moment dat ik voor mijn autoverzekeringsmaatschappij een slechte consument werd. Nog geen 24 uur neem ik hun product af en nu al een claim indienen. Fucking hell. 9 jaar rijden en nooit een krasje (op het klipperlicht van mijn moeders auto na). Ik keek er behoorlijk tegen op om vanochtend mijn personal agent - Ed - te bellen, waar ik zaterdag nog gezellig me heb geklets tijdens het afsluiten van de verzekering.
Heeft iemand voor mij een tweedehands bumper voor een Nissan Sentra uit 1997?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten