Muir Woods

Zaterdag de hele dag bezich geweest een nieuwe bumper onder mijn auto te monteren en de vrak schoon te maken. Zondag is het tijd om voor het eerst sinds ik hier ben de stad uit te gaan. Joepie!

In mijn net gewassen autootje rijd ik naar Muir Woods. Een red wood park. Bomen van duizend jaar oud en bijna 100 meter hoog. Bizar.

Ik was net voor 12 uur bij het park en dat bleek achteraf maar net op tijd. (Later die middag zou ik zien dat er honderde meters van de ingang mensen voor een parkeerplekje in de berm zochten, terwijl ik netje voor de deur, het hek, stond.)

Het is moeilijk deze bijzondere natuur te beschrijven. Tussen de enorme rood kleurige bomen voel je je oprecht klein. Als een eekhoorntje in een Nederlands bos. Door de hoge bomen lijkt ook de lichtval anders. Er speelt zich een kleurige spel af tussen donkerte door de hoge bomen en het felle licht op deze zonnige californische zondag.

Bijzonderder zijn misschien nog wel de culturele verschijningen die deze boswandeling mij biedt. Vanaf de ingang kan je meerdere kleine rondjes lopen door het bos (tot max. anderhalf uur volgens het boekje). Voor deze rondwandeling hebben ze het pad geplaveid met houten balken en soms cement. Zo glad als een billiardlaken. Zelfs met een tweedehands ziekenfonds roelstoel kan je hier soepel door het bos cruisen :-). Gelukkig ben ik vrij snel halverwege deze wandeling en besluit ik verder het bos in te lopen om een grotere tocht te maken. Een toch van 4.5 volgens mijn kaart. Meteen als ik dit pad insla wordt het een modderig stijl bergpad en zijn de hordes toeristen bijna tot nu gereduceerd. Van de wandelingen in Zwitserland weet ik dat je stevig moet doorstampen wil je een wandeling binnen de gestelde tijd halen (pauze is voor mietjes). 4,5 uur zou zo maar eens 7 uur kunnen worden. Dus ik banjer lekker verder. Afwisselend in gedachtes verzonken naar beneden kijkend en dan weer omhoog kijkend terwijl ik al het moois om mij heen opneem. Aangezien ik het idee heb dat ik mooi op koers lig waag ik het om op twee mooie plekjes even pauzen te nemen. Desondanks sta ik binnen 2.5 uur weer op de parkeerplaats. Het is hierbij bewezen, zwitsers kunnen twee keer zo snel door de bergen lopen als amerikanen door een bos!