Vrijdagavond kwam ik aan in Albuquerque, New Mexico. Josh pikt me op. Hij ziet er moe uit. Hij is als een gek bezig aan zijn masterthesis om daarna naar Nederland te emigreren om met een vriendin van me samen te gaan wonen. Zodoende heeft hij een duidelijk doel zijn scriptie tijdig af te hebben en dat is af te lezen aan zijn wallen. Mede door al het TL licht van de universiteit is hij, net als ik, trilled om dit weekend de natuur in te trekken.
Albuquerque ligt om een kilometer hoog plateau. Daardoor is het rond Albuquerque niet zo droog en heet als Phoenix of Las Vegas, maar het heet nog steeds de hoge woestijn. Als we zaterdagochtend de stad uit rijden wordt het om me heen al gauw een eentonig maar mooi rood/bruin gloeiend landschap met regelmatige donkergroene struiken. We rijden righting het noorden, richting de Hejez bergen, o.a. om daar te klimmen. Klimmen in warm weer = blote bast: wiehooo! (jaja dat doen mannen onder elkaar in de natuur)
Goed zo ziet dat er dus uit de bergen in de hoge woestijn :-/
Vanaf het moment dat we de bergen in rijden begint het te sneeuwen en niet te zuinig ook. Het is maar goed dat Josh een 4x4 rijdt. Zo blijven we op de weg en kunnen we 'en pesant' nog een auto uit de goot van de weg slepen. Die man, met kleinzoon, heeft nog geluk gehad dat hij aan de bergkant van de berg is geslipt en niet aan de dal kant ....
Wij hadden inmiddels geen haast meer, klimmen zat er niet meer in die middag. Maar wat is nou toffer als het sneeuwt dan in een natuurlijke hot spring badderen :-) Hoog in de bergen heb je een hele mooi rustige hot spring met fabuleus uitzicht, maar de weg was afgesloten wegens de hevige sneeuwval. Gelukkig wist Josh nog een andere een eindje terug. En zodoende kwamen toch nog de blote basten te voorschijn!!! Josh en ik hebben een uurtje lekker liggen badderen. In de tussentijd stopte het langzaam met sneeuwen en kregen we vanuit ons natuurlijk verhitte stenen bad een prachtig uitzicht over de vallei.
De weg naar de geplande campeerplek is helaas ook afgesloten, althans 'helaas'? Er ligt meer dan een decimeter sneeuw. Ik kan je verklappen dat mijn kleding, maar met name mijn zomer slaapzakje daar niet helemaal op had gerekend. We rijden een stuk door, het berggebied door en de vallei in. Zo rond de sneeuwgrens vinden we een 'camping'. Hier en daar nog wat oude sneeuw onder de bomen, maar droog. Uiteraard kunnen we bij deze onbemande camping gewoon met credit card betalen.
Ik heb al mijn drie broeken, drie t-shirst, longsleef, trui en 2 paar sokken, North Face jas aan als we onze verse pasta pesto met geraspte parmazaan eten. Om een beetje op te warmen heb ik het heilloze plan om met het doorweekte deels nog onder sneeuw begraven hout in de buurt een vuurtje te maken. Daarvoor droog ik alle kleine houtjes die straks als eerst moeten branden met behulp van onze gas brander. Dat duurt een tijdje. Vervolgens lijkt het toch te mislukken om het vuur aan te krijgen totdat we wat toilettepapier uit het wc-gebouw lenen. Vanaf het moment dat ons kampvuurtje vlam vat begint het ook hier te sneeuwen. Joepie. Je kan het amper zien op de foto, maar het grote houten blok op de voorgrond staat aan een kant in de vik terwijl er aan de anderekant een laag sneeuw blijft liggen. hihi. Tegen de tijd dat we onze tent in duiken is ie begraven onder 2 - 3 cm van sneeuw.
De volgende dag sneeuwt het nog ligt dus rijden we terug naar Albuquerque, checken het weer en nemen de gok om naar een klimgebied te zuiden van Albuquerque te rijden. Het was wat winderig, maar zeker boven de 20 graden. We hebben in de namiddag nog heerlijk geklommen. super fijn buitenspelen. Een uur voor zonsondergang rijden we nog een uur verder naar het zuiden. We zetten onze tent op in een volledige desolate vallei (Op de auto en tent onderd meter verder op na). Gelukkig hebben we deze avond droog hout voor een groter kamvuur. Niet onaardig, want al ligt er hier geen sneeuw het werd 's avonds nog kouder. 's Ochtends was ons water bevroren. Op mijn lijstje van spullen die ik nog wil kopen is de nieuwe slaapzak de sterkste stijger van deze week!
Toen de zon doorbrak kregen Josh en ik weer gevoel in ons lichaam en kon zo waar het t-shirt weer uit! Hier was dan eindelijk het klimmen in warm weer. Paradijs. Vroeg in de middag reden we weer richting Albuquerque. Het weer liet het toch nog toe een ijsje bij een verlaten benzine station te kopen, naast al het minder aangename ijs dat we dit weekend hebben gehad.
Voor 7 uur heb ik gedoucht, al mijn ranzige kleding verwisselt voor mijn pak en zit ik in het vliegtuig naar Phoenix.
Om deze blog verder niet al te lang te maken, in Phoenix werd mijn iets minder bekende alter-ego bevredigt doordat ik twee lange dagen in het luxieuse Kierland Resort mocht doorbrengen. Althans, luisterend en netwerkend, want ik kan het de belastingbetaler niet uitleggen om daar te overnachten. Het hotel om de hoek, voor $ 69,- voldeed prima aan mijn behoeften.
Woensdag avond was ik mooi optijd op hte vliegveld, waardoor ik mijn verhalen van de afgelopen dagen heb kunnen digitaliseren. Komend weekend waarschijnlijk naar Yosemite!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten