De kerstdagen, witte nog wel. Emperisch heb ik geconstateerd dat mijn olijf olie, niet extra virgin bevriest bij minder dan 3 graden en dat was het in mijn huiskamer. Water komt omhoog via de grond en ik achte het noodzakelijk om voor het eerst van mijn leven een pyama aan te schaffen.
En in de tussentijd terwijl ik voor de zoveelste keer mijn buikje veels te rond eet vraag ik me af waar die kerst gedachten ook al weer over gaan.... Laat ik het er op houden dat ik niet in kerst geloof, maar dat het goed kan worden gebruikt als excus om heerlijk gezellig met vrienden te eten.
Nu op naar de volgende sociale horde: "wat&hoe&bij wie&waarom"tijdens oud & nieuw. Vraag je je het ook wel eens af?
donderdag, december 29, 2005
woensdag, december 21, 2005
burqa en schijnveiligheid
Het koste verschillende bodes wat moeite maar vandaag ontving ik toch voor het eerst de krant aan huis. Aangezien ik moet studeren lees ik slechts 1 artikel: "Kamer: verbied dragen burqa in het openbaar"
Nou heb ik niet zoveel op met godsdienst, maar mensen mogen wel hun eigen keuzes maken zeker als dat niet gelijk staat aan het in gevaar brengen van anderen. Tuurlijk kan je je afvragen in hoeveel gevallen een burqa uit vrije wil wordt gedragen. Zodoende ben ik blij dat er naar de rechten en emancipatie van deze vrouwen wordt gekeken, maar dat neemt niet weg dat mensen uiteindelijk de keuze mogen maken om een burqa te dragen als zij daarbij overtuigt zijn het beste of gelukkigst te leven. Niet verbieden dus!
Tevens is een (misschien wel breed gedragen) mening van Wilders natuurlijk ook verwerpelijk: "Zeker in deze tijden van onzekerheid is het belangrijk dat mensen in het openbaar altijd te identificeren zijn." Wat denk de man daarmee te vereidelen? De hele Hofstad groep ging toch ook niet gebukt onder een burqa? Dat wellicht een enkeling misbruik maakt van het in het openbaar dragen van een bivaksmuts betekend toch niet dat het voor andere verboden moet worden. En is het klimaat dat met dergelijke schijnveiligheid en het aanwoekeren van angst gepaard gaat niet veel scadelijker voor de samenleving!
Misschien neem ik de volgende keer wel een proef abonnement op de Donald Duck.
Nou heb ik niet zoveel op met godsdienst, maar mensen mogen wel hun eigen keuzes maken zeker als dat niet gelijk staat aan het in gevaar brengen van anderen. Tuurlijk kan je je afvragen in hoeveel gevallen een burqa uit vrije wil wordt gedragen. Zodoende ben ik blij dat er naar de rechten en emancipatie van deze vrouwen wordt gekeken, maar dat neemt niet weg dat mensen uiteindelijk de keuze mogen maken om een burqa te dragen als zij daarbij overtuigt zijn het beste of gelukkigst te leven. Niet verbieden dus!
Tevens is een (misschien wel breed gedragen) mening van Wilders natuurlijk ook verwerpelijk: "Zeker in deze tijden van onzekerheid is het belangrijk dat mensen in het openbaar altijd te identificeren zijn." Wat denk de man daarmee te vereidelen? De hele Hofstad groep ging toch ook niet gebukt onder een burqa? Dat wellicht een enkeling misbruik maakt van het in het openbaar dragen van een bivaksmuts betekend toch niet dat het voor andere verboden moet worden. En is het klimaat dat met dergelijke schijnveiligheid en het aanwoekeren van angst gepaard gaat niet veel scadelijker voor de samenleving!
Misschien neem ik de volgende keer wel een proef abonnement op de Donald Duck.
donderdag, december 15, 2005
Zuren en Zeiken
Mensen moeten niet zo zuren en zeiken, maar eens gewoon leven is een van de motto's in Youp van 't Hek zijn nieuwe oudejaarsconferance. Een mening die hij wel vaker heeft verkondigt en inderdaad Nederlanders hebben een hoop te zeiken.
Desondanks ben ik het niet helemaal met yoepie eens, want er is ook een hoop te zeiken. Hij maakt vele grappen over kleinburgelijkgezuur, iets wat mijn inziens ook door middel van wetten en uitzetprocedures de grond in mag worden gedrukt, maar vele grappen over het dubbel moraal en blindheid ten opzichte van de oneerlijke verdeeling van macht, kennis en welvaart op deze wereld moeten niet gerelatieveerd worden. En over dergelijke onderwerpen mag je blijven zuren. Zuren mag mijn inziens altijd, ZO LANG je er wel ook zelf wat aan gaat doen, want anders moet je je kop dicht houden! Gezeik!
Youp zelf begeeft zich in deze als grachtengordel-salon sociolist enigsinds in een grijs gebied aangezien hij natuurlijk meer roept dan doet, maar dat is zijn beroep en daar bereikt hij waarschijnlijk ook het meeste mee. Plus dat het de mens (blank met inkomen) nog een leuke avond bezorgt ook, want dat was het gister!!!!
Desondanks ben ik het niet helemaal met yoepie eens, want er is ook een hoop te zeiken. Hij maakt vele grappen over kleinburgelijkgezuur, iets wat mijn inziens ook door middel van wetten en uitzetprocedures de grond in mag worden gedrukt, maar vele grappen over het dubbel moraal en blindheid ten opzichte van de oneerlijke verdeeling van macht, kennis en welvaart op deze wereld moeten niet gerelatieveerd worden. En over dergelijke onderwerpen mag je blijven zuren. Zuren mag mijn inziens altijd, ZO LANG je er wel ook zelf wat aan gaat doen, want anders moet je je kop dicht houden! Gezeik!
Youp zelf begeeft zich in deze als grachtengordel-salon sociolist enigsinds in een grijs gebied aangezien hij natuurlijk meer roept dan doet, maar dat is zijn beroep en daar bereikt hij waarschijnlijk ook het meeste mee. Plus dat het de mens (blank met inkomen) nog een leuke avond bezorgt ook, want dat was het gister!!!!
dinsdag, december 13, 2005
Laconiek ipv Sociaal
Ik heb moeite met het status quo. Daarin ben ik niet de enige, vele mensen vele meningen, maar het verbaast me elke keer weer als iemand beweert dat de huidige krachtvelden die ontwikkelingslanden weerhouden tot een ‘menselijk’ niveau te ontwikkelen nooit te doorbreken zijn. Dat de landen met macht en geld dat nimmer uit handen zullen geven – echt uit handen zullen geven – om de meerderheid van deze wereld en menswaardig bestaan te verstrekken. Een Europeaan, Amerikaan of rijke Aziaat heef natuurlijk nogal makkelijk praten als zij of hij een dergelijke mening verkondigd. Het mag duidelijk zijn dat een mening - in het algemeen, maar dus ook als het de ontwikkeling van minder bedeelde betreft - sterk wordt beïnvloed door de sociale context van diegene die de mening uitspreekt. Het is nogal dubieus als iemand die in het status quo nogal sterk bevoorrecht is beweert dat er geen ander oplossingen zijn?!
Ook vele afrikanen (zover ik weet) zijn sceptisch over de ontwikkeling van hun continent. Niet dat de Afrikaan daar niet toe in staat zou zijn, maar inderdaad omdat zij zien dat die rijke westerlingen bang zijn de macht eerlijk over de aarde te verdelen en zodoende een deel van hun eigen rijkdom zullen moeten inleveren.
Als je iemand hoort beweren dat welvaart (of welzijn) niet eerlijk verdeeld kan worden over deze wereld, dat macht niet eerlijk kan worden gedistribueerd, dan is dat onzin! Dit vervolgens onderbouwen door de keuze over dit machtsspel af te schuiven naar politici en captains of industry is wartaal en zwakzinnig. Natuurlijk zijn het voornamelijk de captains of industry die het status quo willen behouden of naar hun hand keren en hebben zijn ook onevenredig veel gezag gezien de financiële belangen voor zichzelf en de sowieso al welvarende in de westerse wereld, maar dat betekend niet dat dit altijd zo zal zijn. Het mag misschien zo zijn dat de economie op dit moment zo werkt, maar de economie is niks. Wij hebben het woord en het idee economie verzonnen en zodoende kan de mens dat ook anders indelen als de wil daar is.
Beweren dat een eerlijke wereld niet mogelijk is, is beweren dat je geen eerlijke wereld wilt; omdat je wel tevreden bent. Volhouden dat je wel een eerlijker bestaan voor iedereen zou willen, maar dat dat helaas niet kan, is jezelf voorhouden dat je sociaal bent in plaats van laconiek!
Ook vele afrikanen (zover ik weet) zijn sceptisch over de ontwikkeling van hun continent. Niet dat de Afrikaan daar niet toe in staat zou zijn, maar inderdaad omdat zij zien dat die rijke westerlingen bang zijn de macht eerlijk over de aarde te verdelen en zodoende een deel van hun eigen rijkdom zullen moeten inleveren.
Als je iemand hoort beweren dat welvaart (of welzijn) niet eerlijk verdeeld kan worden over deze wereld, dat macht niet eerlijk kan worden gedistribueerd, dan is dat onzin! Dit vervolgens onderbouwen door de keuze over dit machtsspel af te schuiven naar politici en captains of industry is wartaal en zwakzinnig. Natuurlijk zijn het voornamelijk de captains of industry die het status quo willen behouden of naar hun hand keren en hebben zijn ook onevenredig veel gezag gezien de financiële belangen voor zichzelf en de sowieso al welvarende in de westerse wereld, maar dat betekend niet dat dit altijd zo zal zijn. Het mag misschien zo zijn dat de economie op dit moment zo werkt, maar de economie is niks. Wij hebben het woord en het idee economie verzonnen en zodoende kan de mens dat ook anders indelen als de wil daar is.
Beweren dat een eerlijke wereld niet mogelijk is, is beweren dat je geen eerlijke wereld wilt; omdat je wel tevreden bent. Volhouden dat je wel een eerlijker bestaan voor iedereen zou willen, maar dat dat helaas niet kan, is jezelf voorhouden dat je sociaal bent in plaats van laconiek!
donderdag, december 08, 2005
Persen
Minstens net zo metafysice was het krantenbericht waarmee mijn moeder kwam toen ik nog niet over de handtekeningen shock heen was. Mijn oom stond groots op de voorpagina van deze oude, vergeelde ECHO. An sich geen wereld schokkend nieuws dat een van je familie leden de voorpagina van een krant haalt, al hoewel het zeer zeker een prestatie is. De verbazing sloeg pas weer echt toe toen ik de datum van de krant bekeek: Mijn geboorte dag!
Cool ik heb een krant die tegelijkertijd met mij geperst is en dan noog met mijn oom op de voorpagina, toevalligheden ...
Cool ik heb een krant die tegelijkertijd met mij geperst is en dan noog met mijn oom op de voorpagina, toevalligheden ...
woensdag, december 07, 2005
Overlevende handtekeningen...
Sommige dingen wil je niet verklaren, sommige kan je niet verklaren, maar andere.....
Twee dagen terug zag ik voor het eerst van mijn leven (zover ik me kan herinneren) de handtekening van mij grootvader en overgrootvader en wat schets mijn stomme verbazing; ik heb op jonge leeftijd, toen ik een schriftje waarin eigenlijk rekensommetjes hadden moeten komen te staan volschreef met handtekkeningen en me daarbij onbewust een zo goed als gelijke handtekening aangeschaft als mij groot- en overgrootvader. Het is dat hun beide voornamen beginnen met een W, maar verder maakte ze exact de zelfde bewegingen - toen waarschijnlijk nog met pennen gevult met inkt - die ik ook over het papier maak voor meer en minder offieciele aangelegenheden. Tijden heb ik verbaast naar de handtekening zitten kijken, me afvragend hoe dat nou zou kunnen! Is de handtekening een afspiegeling van je karakter en is mijn karakter vergelijkbaar met dat van mijn grootouders door de overlevering van de genen? Of zou ik aan een meer metafysice theorie moeten denken?
Help mij!
Twee dagen terug zag ik voor het eerst van mijn leven (zover ik me kan herinneren) de handtekening van mij grootvader en overgrootvader en wat schets mijn stomme verbazing; ik heb op jonge leeftijd, toen ik een schriftje waarin eigenlijk rekensommetjes hadden moeten komen te staan volschreef met handtekkeningen en me daarbij onbewust een zo goed als gelijke handtekening aangeschaft als mij groot- en overgrootvader. Het is dat hun beide voornamen beginnen met een W, maar verder maakte ze exact de zelfde bewegingen - toen waarschijnlijk nog met pennen gevult met inkt - die ik ook over het papier maak voor meer en minder offieciele aangelegenheden. Tijden heb ik verbaast naar de handtekening zitten kijken, me afvragend hoe dat nou zou kunnen! Is de handtekening een afspiegeling van je karakter en is mijn karakter vergelijkbaar met dat van mijn grootouders door de overlevering van de genen? Of zou ik aan een meer metafysice theorie moeten denken?
Help mij!
vrijdag, december 02, 2005
multi-media functionaliteiten
Nog een keertje vandaag dan. Niets vermoedend surf ik op een vrijdagavond wat website af waartoe ik me gelieerd voel en die ik wellicht nog wil linken aan deze oh zo druk bezocht blogboek.... Sta ik opeens vinger om vinger in contact met een medewerker van Unicef! Dacht ik dat ik mijn gegevens invulde voor een klanten tevredenheids formulier of iets soortgelijks, blijk ik me te hebben aangemeld voor een soort msn-box waar je direct je vragen etc. kwijt kunt bij een medewerker met oa de volgende tekst:
"ja, via deze chat benaderen we mensen. Want niet een ieder houdt ervan om op straat benaderd te worden."
Ik vond het een geslaagd gesprek en heb zodoende wat vragen kunnen stellen. (Idd efficienter dan de kalverstraat of hoog catharijne afstruinen om een student te zoeken die daar toch voornamelijk voor haar of zijn eigen centen staat, want slecht betaald wordt dat fonsingswerk niet ... )
Hier nog maar eens een foto van een plaatje zoals ik ze zelf ook heb gezien, maar niet heb gefotografeerd (Vrouw en kind in Marsabit, wrsl Turkana's of misschien Samburu's of een van de kleinere stammen):
"ja, via deze chat benaderen we mensen. Want niet een ieder houdt ervan om op straat benaderd te worden."
Ik vond het een geslaagd gesprek en heb zodoende wat vragen kunnen stellen. (Idd efficienter dan de kalverstraat of hoog catharijne afstruinen om een student te zoeken die daar toch voornamelijk voor haar of zijn eigen centen staat, want slecht betaald wordt dat fonsingswerk niet ... )
Hier nog maar eens een foto van een plaatje zoals ik ze zelf ook heb gezien, maar niet heb gefotografeerd (Vrouw en kind in Marsabit, wrsl Turkana's of misschien Samburu's of een van de kleinere stammen):
Raadsel
Wat hebben de volgende drie afbeelding volgens sommige met elkaar gemeen? (halve punten worden uitgerijkt aan zij of hij die alleen de drie plaatsnamen weet te noemen)
Op alle drie de plekken ben ik ook daadwerkelijk geweest en zou ik ook graag naar de tweede, maar ook derde weer terug willen.
Op alle drie de plekken ben ik ook daadwerkelijk geweest en zou ik ook graag naar de tweede, maar ook derde weer terug willen.
donderdag, december 01, 2005
knie-update
Mijn leven is voorgoed veranderd. Ik ben voorgoed veranderd; een stukje miniscus lichter. De problemen in mijn knie bleken niet van een klein scheurtje, maar het was een klassieker. Netjes doorgescheurd en er was geen discussie over de ingreep. Een reepje er af snijden van die meniscus. (Helaas heb ik geen scanner op de kleuren foto bij te voegen, maar die liggen hier; voor in het plakboek!)
Dit hoorde ik allemaal nadat ik al weer twee uur uit mijn narcose was ontwaakt en verschillende patienten om mij heen zag komen en gaan. Patienten die twee dagen niet meer mogen praten, patienten die tijdelijk niet mogen bukken, patienten die een niet te houden branderig gevoel ondervinden tijdens het plassen etc. Ik lees mijn boekje en bestel nog een bruine boterham met en een cappacino. Iets suicidaals in mij vindt ziekenhuizen altijd leuk; een live soap die rustig voor je ogen afspeelt, met alle ingredienten die het leven te bieden heeft. Lichamelijke problemen (uiteraard), maar ook relatieproblemen hoor je aan, vooral in familie kringen. Boze en onhandige artsen, die een klok van de muur af stoten of klagen over het midden-management.
Toch was ik wel blij dat ik de keus heb gemaakt niet de aflevering van de OK bewust mee te maken. Een ziekenhuis heeft blijkbaar gangen waar patienten en zeker bezoekers niet vaak komen. Namelijk daar waar het echte werk plaats vindt. Daar waar zagen en boren liggen en daar waar de chirurgen hun eerste koffie drinken alvorens ze slaperig hun laatste of eerste operatie van de dag uitvoeren. Al luisterend naar de assistent chirurgen die hun komende vakantie plannen bespreken worden er verschillende draden en buizen aan mijn lichaam bevestigd. Waarbij de uitvoerende arts me vraagt waarom ik niet zenuwachtig ben? Hoe had ik dan moeten reageren? Gillen? (Dan hadden die twee assistenten misschien wel hun smoel gehouden over de komende vakantie) Misschien was ik wel niet zenuwachtig omdat ik wist dat ik heerlijk door de operatie heen zou slapen. Weet de arts tijdens het inspuiten van de narcose nog wel even tussen neus en lippen te vertellen dat ik aan iets leuks moet denken voordat ik inslaap, want dan droom je prettiger. Fuck, daar komt ze nu mee! Stress ik heb nog maar een paar seconden om iets leuks te verzinnen, maar wat? Arggg.... te laat!
Rillende, jankend maar kiplekker werd ik wakker, al schrok ik wel weer op deze aarde te zijn. Maar de verijbare kachel die boven me werd opgehangen deed me toch even genieten van de moderne techniek, zo'n ding wil ook thuis, voor als ik de trappen van mijn stulpje weer durf tebewandelen.
nu weer naar de bank...
Dit hoorde ik allemaal nadat ik al weer twee uur uit mijn narcose was ontwaakt en verschillende patienten om mij heen zag komen en gaan. Patienten die twee dagen niet meer mogen praten, patienten die tijdelijk niet mogen bukken, patienten die een niet te houden branderig gevoel ondervinden tijdens het plassen etc. Ik lees mijn boekje en bestel nog een bruine boterham met en een cappacino. Iets suicidaals in mij vindt ziekenhuizen altijd leuk; een live soap die rustig voor je ogen afspeelt, met alle ingredienten die het leven te bieden heeft. Lichamelijke problemen (uiteraard), maar ook relatieproblemen hoor je aan, vooral in familie kringen. Boze en onhandige artsen, die een klok van de muur af stoten of klagen over het midden-management.
Toch was ik wel blij dat ik de keus heb gemaakt niet de aflevering van de OK bewust mee te maken. Een ziekenhuis heeft blijkbaar gangen waar patienten en zeker bezoekers niet vaak komen. Namelijk daar waar het echte werk plaats vindt. Daar waar zagen en boren liggen en daar waar de chirurgen hun eerste koffie drinken alvorens ze slaperig hun laatste of eerste operatie van de dag uitvoeren. Al luisterend naar de assistent chirurgen die hun komende vakantie plannen bespreken worden er verschillende draden en buizen aan mijn lichaam bevestigd. Waarbij de uitvoerende arts me vraagt waarom ik niet zenuwachtig ben? Hoe had ik dan moeten reageren? Gillen? (Dan hadden die twee assistenten misschien wel hun smoel gehouden over de komende vakantie) Misschien was ik wel niet zenuwachtig omdat ik wist dat ik heerlijk door de operatie heen zou slapen. Weet de arts tijdens het inspuiten van de narcose nog wel even tussen neus en lippen te vertellen dat ik aan iets leuks moet denken voordat ik inslaap, want dan droom je prettiger. Fuck, daar komt ze nu mee! Stress ik heb nog maar een paar seconden om iets leuks te verzinnen, maar wat? Arggg.... te laat!
Rillende, jankend maar kiplekker werd ik wakker, al schrok ik wel weer op deze aarde te zijn. Maar de verijbare kachel die boven me werd opgehangen deed me toch even genieten van de moderne techniek, zo'n ding wil ook thuis, voor als ik de trappen van mijn stulpje weer durf tebewandelen.
nu weer naar de bank...
Abonneren op:
Posts (Atom)