Soms zit het mee, vaak zit het tegen; althans als het om gevoelswaarde gaat. Maar het lijkt dat de maan en de zon niet al te best staan voor zij die het sterrenbeeld leeuw met zich mee dragen.
Ik ben bezig mijn kelder te issoleren en daarvoor moet het eerst drogen. Daarvoor heb ik het luik midden in mijn kamer dag en nacht open staan zodat het kan luchten. Ik ben daar redelijk aan gewend, maar vele vinden het een eng idee.
Nou zit ik niet vermoedend onderuit gezakt een spelletje te hartejagen te spelen toen opeens (de inderdaad al lichtelijk rottende) tafel'poot' brak. Daar ging mijn laptop plus glas, bak met nootjes, bord, boek etc. Eerst op de grond en toen de kelder in. Versufd zag ik hoe mij laptop in de muffige diepte verdween!
Nou bleek mijn laptop tot mijn verbazing tegen een stevige dreun te kunnen, maar dat is niet met alle 'objecten' het geval. Zo kwam mijn moeder 's middags langs die dat gat maar gevaarlijk vond en dat bleek, want nadat we het 5 minuten over de gevaren hadden gehad (die ik uiteraard ontkende) draaide mijn moeder zich om om een vaas te pakken en kletterd ze voluit half mijn kelder in, waarbij ze met haar heup op de rand de klap op vangt.
Het was al weer een tijdje geleden dat ik in een ziekenauto gezeten heb. En ook hadden we 4 uur de tijd om eens uitgebreid te schelden op de ontzettend lelijke plafonds die ze bij de spoedeisendehulp hebben. Waar de alleen maar wachtende patienten continu tegen aan mogen staren. Dat je spoedeisende hulp hebt betekend overigens niet dat het met spoed geboden wordt. (Maar veel erger werd het dan ook niet). Nou ja anyway het waren lieve studenten of assistanten die zo af en toe langs kwamen, 't was uiteindelijk wachten op de chirurg die nota bene aan het opareren was. Ze herkende het scheurtje niet en expertise was noodzakelijk. 't bleek een horizontale breuk/scheur in d'r bekken te zijn, hetgeen uit zich zelf moet genzen, maar wel onder het genot van de nodige pijn.
Niet de politie maar artsen zijn dezer dagen de beste vriend van de leeuw, ik ga donderdag weer eens naar het OLVG.
vrijdag, november 04, 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Geluk bij een ongeluk dat ik mijn heup 'brak' bij mijn zoon. Voor een ander had ik het waarschijnlijk vervelend gevonden dat de persoon zoveel uren met mij in het ziekenhuis moest zitten. En daarna mijn zitkamer verbouwen om er te kunnen slapen..dank je Sander.
Geen probleem natuurlijk, ik voel me al lang schuldig dat het in mijn huisje gebeurde. :-(
Dus men is gewaarschuwd als je (pompoensoep) komt eten.
Beterschap mams!!! (Ook vanuit Maastricht van Stefan)
Een reactie posten